BAKARA-220

<<<<<2/BAKARA-220>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إِصْلاَحٌ لَّهُمْ خَيْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَكُمْ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

Fîd dunyâ vel âhirah(âhirati) ve yes’elûneke anil yetâmâ kul ıslâhun lehum hayr(hayrun) ve in tuhâlitûhum fe ıhvânukum vallâhu ya’lemul mufside minel muslih(muslihi) ve lev şâallâhu le a’netekum innallâhe azîzun hakîm(hakîmun).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Yetimleri çocukken muhafazası altına alan aileler, onların malına asla dokunmamalı, geçimleri için kullanmalı ve bu mala daha bir şeyler katmaya çalışmalıdırlar. Çocuklar büyüyüp de malları kendilerine teslim edilinceye kadar çocuklara bakan aile-ler, çocukları kendi evlâtları gibi yetiştirmelidirler. ve onların mutlulukları için tasavvufî hayata uygun birer insan olmalarını sağlamaya çalışmalıdırlar.

Allahû Tealâ kardeş kelimesiyle evlât, anne-baba ve kardeşi kastediyor. Yetimler kardeş, evlât, anne-baba gibi kabul edilmelidir.

Allahû Tealâ ruhu ölmeden evvel Allah'a ulaştırmayı 12 defa farz kılmıştır. Zamanımızın dîn âlimleri ise ruhun ölmeden evvel Allah'a ulaşması diye bir şeyin mevcut olmadığını iddia ediyorlar. Ve kendileri ruhlarını Allah'a göndermedikleri gibi başkalarının da ruhlarını Allah'a ulaştırmaktan men ederek yeryüzünde fesat çıkarıyorlar. Bunların cezası günahlarının sevaba çevrilmemesidir. müfsidler, fesatçılar zulmedenlerdir. Kendileri cehenneme gidecek olan bu insanlar, başkalarını da arkalarından cehenneme sürüklemektedirler. İşte yeryüzünde hidayeti inkâr eden, gizleyen bu insanların amelleri boşa gitmiştir. Bunlar fesatçılardır:

Onlar, misaklerinden sonra (ruhlarını, vechlerini, nefslerini ve iradelerini teslim edeceklerine dair ezelde Allah'a misak verdikten sonra) Allah'ın ahdini bozarlar (ruhlarını, vechlerini, nefslerini ve iradelerini Allah'a teslim etmezler). Ve Allah'ın, O'na (Allah'a) ulaştırılmasını emrettiği şeyi keserler (ruhlarını Allah'a ulaştırmazlar). Ve yeryüzünde fesat çıkarırlar (başka insanların da Sıratı Mustakîm'e ulaşmalarına mani oldukları için fesat çıkarırlar). Lânet onlar içindir. Ve yurdun kötüsü (cehennem) onlar içindir.

Daimî zikirde hikmetin sahibi olan insan hüküm sahibidir. Âyetlerin başka âyetlerle illiyet rabıtasını derhal keşfeder, anlar. Kişi Kur'ân-ı Kerim âyetlerinin hepsi hakkında bir hükme varabilir. Kişinin nefsi de ruh hüviyetine ulaştığı için nefs ve ruh aynı paralelde düşünür. Allah'ın bütün emirlerini yapar, yasak ettiği hiçbir fiili işlemez.

2/BAKARA-220

Bismillâhirrahmânirrahîm