ENFÂL-51

<<<<<8/ENFÂL-51>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ

Zâlike bimâ kaddemet eydîkum ve ennallâhe leyse bi zallâmin lil abîd(abîdi).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Kâfirlerin neden yakıcı azabın muhatabı olduklarını bu âyet açıklamaktadır. Allahû Tealâ: “İşte bu, ellerinizin takdim ettiği şeyler sebebi iledir.” diyor.

Ne zaman Allah'ın bir emrini gerçekleştirmezseniz; belirli bir zaman parçasında kılınacak namazı kılmazsanız, birine yardım etmeniz gerekirken etmezseniz, oruç tutmazsanız, zekât vermezseniz ve özellikle zikir yapmazsanız ve Allah'ın yasak ettiği bir fiili işlerseniz, her seferinde derecat kaybedersiniz. İşte bu, ellerinizin negatif dereceler kazanmasıdır.

Başkalarına zarar vermek, başkalarına zulmetmektir. Bu sebeple derecat kaybedilir. Kaybedilen dereceler sebebiyle arkadan da ruh, nefse azap eder. Aynı zamanda kişi, kendine de zulmetmiştir. Her zulmün arkasından Allahû Tealâ, o kişiye melekleri vasıtasıyla aynı miktarda bir cezayı, manevî bir azabı mutlaka tattırır. Başkasına hangi miktarda bir azap, bir acı vermişseniz, hangi miktarda onları rahatsız etmişseniz, onların hangi miktarda üzülmesine sebebiyet vermişseniz, kiramen kâtibin meleklerinin elindeki hayat mizanınız, onu net olarak gösterir. (Henüz kişi cehenneme gitmemiştir.)

Allah kullarına zulmetmez. Bu azap, o kişi haketmeden ona verilmiş değildir. Öyle olsaydı Allahû Tealâ, kuluna zulmetmiş olurdu. Ama Allahû Tealâ'nın otomatik işleyen bir müessesesi vardır. Kim emirlere itaat, yasaklara riayet etmezse mutlaka Allahû Tealâ tarafından cezalandırılır. Nefsi de ruhu tarafından cezalandırılır. Böylece kişi, manevî bir azaba duçar olur. Bu manevî azaba, "yakıcı azap" diyor, melekler.

Kâfirler öldürülürken böyle bir azap onlara tattırılır. Melekler, onları vurarak öldürürler ve: “Hadi bakalım, şimdi azabı tadın.” derler. Bu bir zulüm değildir. Çünkü zulüm, karşılıksız bir müessesedir. Ne zaman kişi, bir başkasına bir kötülük ederse, ona zulmetmiş olur. Allahû Tealâ'nın melekleri vasıtasıyla yaptığı şey ise zulüm değil, azaptır. Azap, kişinin kendisine ya da bir başkasına yaptığı zulmün bedelinin ödetilmesidir.

Öyleyse azap ve zulüm aynı şey değildir. Zulüm, birinin diğer kişiye; onu, zarardide edecek bir fiili gerçekleştirmesi halidir. Ne zaman bir insan derecat kaybetmişse orada mutlaka zulüm vardır. Ya kendisine ya da başkasına zulmetmiştir. Zulüm yapılan kişi zalimin kaybettiği dereceleri kazanır. Allah kimseye zulmetmez ama insanlar kendilerine zulmederler. Allah'ın vücuda getirdiği "kader" adlı herhangibir olay ya da Allah'tan gelecek olan hiçbir etki sebebiyle, hiç kimse derecat kaybetmez, Allah'ın kanunlarına göre kaybetmesi mümkün değildir.

Nefsleri istediği zaman ya Allah'ın emirlerine karşı çıkarlar, derecat kaybederler, kendilerine zulmetmiş olurlar veya başkalarına bir zarar verirler, gene zulmetmiş olurlar. Aynı zamanda derecat kaybedecekleri için kullar, bu sebeple sadece kendilerine zulmederler.

8/ENFÂL-51

Bismillâhirrahmânirrahîm