TEVBE-80

İstagfir lehum ev lâ testagfir lehum, in testagfir lehum seb’îne merreten fe len yagfirallâhu lehum, zâlike bi ennehum keferû billâhi ve resûlih(resûlihi), vallâhu lâ yehdîl kavmel fâsikîn(fâsikîne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Tâbiiyetin esası mutlaka tövbedir. İşlenen günahların affı talep edilerek tâbiiyete girilir. Bundan 14 asır evvel sahâbe, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e tövbe ile tâbî olmuşlardır. Sahâbe, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'in önünde tövbe ediyor ve günahlarının affını diliyor. Peygamber Efendimiz (S.A.V) de onların günahlarının affını bir defa daha diliyor. Bu sebeple Allahû Tealâ, onların günahlarını önce affediyor sonra ikinci defa affediyor. Allahû Tealâ'nın her iki tövbe talebini de kabul etmesi, mağfireti oluşturur.

Mağfiret kelimesinin gerçek anlamı, "iki defa af" tır. Ama Allahû Tealâ, tek başına günahların affına da mağfiret adını vermiştir, bu âyette olduğu gibi. Mağfiret kelimesi bazen "af" (bir defa günahların affı) bazen iki defa günahların affı için kullanılmıştır.

Allahû Tealâ, kâfirler ve dalâlette olanlar için mağfiret kelimesini, onların günahlarını sevaba çevirmek istikametinde kullanıyor. Çünkü; kim Allah'ın yoluna girerse ve amilüssalihata (nefs tezkiyesi) başlayarak, mü'min oluşunu bir defa daha tatbikata sokarsa, Allah onların günahlarını sevaba çevirir:

Muhakkak ki inkâr edenleri ve zulmedenleri (başkalarını da mürşide ulaşmaktan men edip saptıranları), Allah mağfiret edecek değildir ve yola (Allah'a ulaştıran Sıratı Mustakîm'e) hidayet edecek değildir.

Ancak kim (mürşidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazılıp, îmânı artan) mü'min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde işte onların, Allah seyyiatlerini (günahlarını) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur'dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm'dir (rahmet nuru gönderendir).

Allahû Tealâ, bu âyet-i kerimede mağfiret kelimesini günahların bir defa affı için kullanmıştır. Yani Peygamber Efendimiz (S.A.V), “Yarabbim, Sen onların günahlarını bağışla.” dese, Allah da bağışlayacak olsa o zaman onlara mağfiret etmiş olacaktı. Ama: “Sen onlar hakkında 70 defa günahlarının bağışlanmasını, mağfiretini dilesen, Ben gene bağışlamam.” diyor, Allahû Tealâ.

Allah'ı ve O'nun Resûl'ünü inkâr etmiş olan fasıklar iki gruptur. Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e gerçek anlamda tâbî olup, hidayete erdikten sonra fıska düşenler; bir de zaten tövbeleri fısk olan, daha tövbelerinde fıskın içinde kalan, aslında Allahû Tealâ tarafından tövbe etmemiş durumda kabul edilen kişilerdir.